در تماشاگه پاییز 
برگ ریزان همه خوبی هاست 
می بریم از هم پیوند قدیم 
می گریزیم از هم 
سبک و سوخته برگی شده ایم 
در کف باد هوا چرخنده 
از کران تا به کران 
سبزی و سرکشی سروری نیست 
وز گل یخ حتی 
اثری در بغل سنگی نیست 
این همه بی برگی ؟
این همه عریانی ؟
چه کسی باور داشت 
دل غافل اینک 
تویی و یک بغل اندیشه که نشخوار کنی 
در تماشا گه پاییز که می ریزد برگ...